جمعه, ۸ دی ۱۳۹۶، ۰۴:۰۷ ق.ظ
کار من نبود
و
من حتی
لحن شعور ماسیده ی بر دستان دلم را
باور نمیکردم!
آه
آویزان کدام بیعت و ریسمان سوگندی
که اینگونه هار
تا استخوان هستی ایمانم را
به دندان خلیده ای!!!!!!
مجنون لیلی غروب گنگ کدام نگاه؟
محزون نغمه ی سازی شاید
شکسته ام؟!
ای بیدریغ
ساحل آلام، زندگی
یک جرعه آشیان فراغت،
مرا بس است.
-
۰
۰
- ۹۶/۱۰/۰۸
- ۲۶۶ نمایش
