باران تابستان

باران

خزید،

به رؤیای آلاچیق پیر

و پر میشد

گوش خالی باغ

از نجوای کاهگل ودیوار!

ظهر تابستان بود

و

ناودان

دست مرطوبش را

به یاکریم تشنه ای بخشید