اکران

میتوانی!

پنجره را تمام  بگشایی

و لاجرعه نسیم را، تنگ

درآغوش گیسوانت،

• بفشاری -

نیت کن

غروب شرجی اردیبهشت را؛

به تیمم اشکی ،

• و -

حیرت روحت را طاهر کن!

و

قوس زیبای رنگین کمان آسمانی را،  

برگردن خاطرات ببند

اکران تازه ی یادها!

بر قاب سپید دوباره  ات

-

 باریدن بغض -

یاد میگیری

باور کن!

روح سپید زندگانی ات را

میتوانی

دوباره بشناسی.