افسوس

سیبی که به کف داشت،

تمنای وجودم

برشاخه ی احساس تو

انگارنرویید!

تکرارهمآغوش زمان شد

بعد از تو،

دوباره

سیمی به تن تارنرویید

دیدار

دگر باره نرویید………

نرویید!

به همین سادگی

دل من
جایی در همین حوالی،
مشائرش را از دست داد

ساده شد،
خندید
و کوله بار از شانه اش  
افتاد……


چشمانم
درست پشت همین درخت
مثل طفل‌سرگردانی
دست در دست نگاهی نهاد
و
هجرت کرد.

دل و دیده ات را که میبازی
سراغت را ،
از که میباید گرفت؟

نسیم سرگردانی اگر،
درین حوالی وزید
احوال شاعری را بپرس که
شال گردنش را ظهر تابستانی،
در باغچه ای کنار ایستگاهی شلوغ!
برشاخ درخت تشنه ای
آویزان کرده بود
و
دیگر
نبود.
.
.
.
#ابوالفضل-خداوردی-پور
#دفتر-دلتنگی