خلسه

گرمی دستانت:

من ویک خرمن آه
مرز این فاصله ها را طی کن
این منم:پای دلم بسته به خاک
- جاریم درقفس فرض زمانی تا اوج
،،،  بعد این خلسه به آوارگی ثانیه هاست!!
-  فرصت حزن دریغی به عبث!
حاصلی نیست
ازین برهه ی بی حاصل درد......


جذر مجذورترین دیوارها
- من حیران دقایق
  من مات

هجرتم: سفر تاب عناصر
 از هیچ 
توشه ام: 
محنت سرد نگاهت ؛
تا هیچ .

خلوت چشم ها

باتو
ازخلوت چشم ها
از سکوت نگاه ها
با تو
ازسردی باد
سرخی گونه ها

از خشکیدگی باغها نمیگویم
باتو
ازبغض در گلو و درد درسینه ها
نمیگویم
با تو
بی تو بودن را برایت،همچون چشمی که نمیگرید
می بندم.